gülay yaşayanlar: sürdürülebilir imge ve tahribat düzeni
MÜMTAZ SAĞLAM Gülay Yaşayanlar resimlerinde beyaz zeminle özdeş kılınan boşluk, aslında nesneyi mutlak, yalnız ve tuhaf kılan başlıca etkendir. Dolayısıyla
Read MoreMÜMTAZ SAĞLAM Gülay Yaşayanlar resimlerinde beyaz zeminle özdeş kılınan boşluk, aslında nesneyi mutlak, yalnız ve tuhaf kılan başlıca etkendir. Dolayısıyla
Read MoreGÜLAY YAŞAYANLAR Ekrem Yalçındağ’ın son resimlerinde, monokrom renkli yüzeye transfer edilen soyut doğa imgelerinden hareketle, heterojen bir yapıya doğrudan ulaşılmakta,
Read MoreGÜLAY YAŞAYANLAR Mübin Orhon’un müze çalışmaları sürecinde koleksiyona kazandırılan ve bir iç-dünya tasavvurunun idealizmini temsil eden, kendine özgü sahiciliğin, renkli
Read MoreGÜLAY YAŞAYANLAR Burada; İzmir Resim ve Heykel Müzesi’nin mekânsal dönüşümü ve değişen müze kurgusunun önerileri doğrultusunda; Mekânın Duygusu; Zaman, Temsil ve
Read MoreGÜLAY YAŞAYANLAR & MÜMTAZ SAĞLAM Altı ayrı galeride oluşturulan sunum alanları, mevcut metal sütunları yatay ve dikey eksende çevreleyen duvar
Read MoreGÜLAY YAŞAYANLAR İzmir Resim ve Heykel Müzesi’nde öne çıkan çok parçalı bir mantığa dayalı bu yerleştirme; işlerin üretim ruhunu, zamanını
Read MoreMÜMTAZ SAĞLAM Bilindiği üzere kamuya ait atıl durumda olan endüstri yapılarının, yeniden işlevlendirilmesi, mevcut mekânın sınırlarına göre şekillenen bir tasarımı
Read MoreMÜMTAZ SAĞLAM “Genel görünüşü itibariyle dinamik bir fırça işçiliğine dayalı duran Ömer Uluç resminde; boşlukta asılı duran biçimlerin arma/motif” bağlamında tartışılır
Read MoreGÜLAY YAŞAYANLAR Semiha Berksoy’un, ruhsal gerilimini yansıtan imgelerle kurduğu aşk ve ölüm retoriği, aslında bitmeyen bir hesaplaşma alanı gibidir. Burada
Read MoreMÜMTAZ SAĞLAM Arslan belli ki; tepkisel dili ve tuhaf gösterim mantığıyla; Marquis de Sade, Arthur Rimbaud ve Antonin Artaud ve
Read More