Aby Warburg, 1924 yılında iyileşmesiyle birlikte; yeni araştırma ve inceleme gezilerine çıkar ve çok sayıda önemli konferans taslağı hazırlar. Bilderatlas Mnemosyne’in yaratıldığı bu dönemde, ayrıca derslere eşlik eden çok sayıda resim dizisi ve sergi projesi hazırlar. Derslerinin niteliğine ve uzunluğuna eşlik edecek düzenlemeler, deneysel nitelikleri ve görünümleriyle dikkat çekicidir. Dahası, buradadüzenlemelere yansıyan didaktik önermelerin çoklu bağlantıları ve görsel eşzamanlılığa bağlı dilsel canlandırmaya uygun plastiği son derecede önemlidir. Bu yaklaşım, özellikle sanat tarihi alanında süregiden bakış doğrusallığının yerini alan coşkulu bir sergileme pratiği ile gerçek deneysel düzenlemelerle karşı karşıya olduğumuzu gösterir. Warburg, resim düzenlemelerinde mevcut görsel malzemeyi bir arada sunabilen ve tamamen bağımsız bir mecraya dönüştüren atlas formatını kullanmıştır. Atlas düzenekleri bu bakımdan açık bilgi oluşumlarını sergileyen hem epistemik hem de estetik bir boyuta sahiptir; bilginin düşünsel ve duyusal niteliğini sunmayı hedefler. Warburg, Atlas formatıyla; araştırdığı temalara ilişkin tuhaf ya da orijinal verilerin, toplumsal (görsel) bellekte depolanması, yaban düşünce ve inanç aydınlanma arasındaki sürekli salınımları örnekleyen eserleri, salt dilsel bir betimlemeden ziyade, kendilerinin sunumuyla daha canlı bir hâle getirir. Her panel, neredeyse muhtelif resimlerin, haritaların, fotoğrafların, el yazması metinlerin, gazete ve dergilerden edinilmiş güncel resimlerin Warburg tarafından bozularak, montajlanmasından oluşmaktadır. Warburg’un bu yaklaşımı, aslında seçtiği reprodüksiyonların yan yana getirilmesi ve karşıtlaştırılması yoluyla etkileşimlerine olanak sağlayan, imge göçüne dair kapsamlı bir sanat tarihi anlayışı, kültürel-psikolojik referanslara sahip çözümleyici kuramsal bir model geliştirmiştir.