feyhaman’da otoportre: performatif bir söylem
GÜLAY YAŞAYANLAR Feyhaman Duran, kendine özgü bir çekim alanı yaratan bu enerjik çalışmasıyla, suretinin izini sürerek, hızla kendi gerçekliğini oluşturmakta
Devam
1914 Kuşağı
ibrahim çallı: nazimî yaver yenal portresi
GÜLAY YAŞAYANLAR Nazimî Yaver Yenal’in portresi, birbirine ardışık kesif bir kümelenme içinde beliren ve bilinçdışına sızan izlenimlerin yoğunluğunu hissettirmektedir. Dahası,
Devam
feyhaman duran’da başkalaşan portre pratiği
MÜMTAZ SAĞLAM Feyhaman Duran’ın gözlem gücünün ayrıcalığı, portre alanında onu hep güçlü kılan başlıca husus olmuştur. Hızlı, atak ve son
Devam
feyhaman ve otoportre: bir kendiyle yüzleşme deneyimi
MÜMTAZ SAĞLAM Feyhaman Duran’ın 1911 tarihli erken dönem otoportresine, içinde bulunduğu ruhsal durumunun ve duygusallığın ifadesi olarak bakılabilir. Gelecek beklentisi
Devam
alexis gritchenko ve bir model tartışması
MÜMTAZ SAĞLAM 1920’li yılların ilk yarısında; Osmanlı-Türk ressamlarının karşılaştığı bu alternatif dil ve anlatım, aslında isteseler de pek mümkün görünmeyen
Devam
namık ismail: sahipsizliğe mahkûm çıplak bir beden
MÜMTAZ SAĞLAM Namık İsmail’in; mevcut hâliyle, düpedüz izleyiciyi sarsan bu kompozisyonun, Türkiye’de gelişen plastik sanatlar ortamının tanık olduğu en radikal
Devam
hikmet onat: ritüele dönüşen resim eylemi
MÜMTAZ SAĞLAM Hikmet Onat’ın tuvallerini anlamlı ve önemli kılan bir diğer etki de, gizemli bir ışığın mistik bir ruhun bu
Devam