hakan kırdar: “anıt ormanı”/ bir yok ediliş vurgusu
GÜLAY YAŞAYANLAR
Hakan Kırdar’ın 2014 tarihli düzenlemesi “Anıt Ormanı” aslında, mekânın ışığını ve rengini soğuran ve zaman ötesine taşıyan bir başka sinematografik algıya hizmet eder. Burada doğaya ve ekosisteme dahil olan, politik bir kırılma noktası yaratan şeyler, sanatçının yaklaşımının esas gücünü oluşturur. Parçalı ögelerin kurgusallığı ile alâkalı bir yükleme ve istifleme ya da motif oluşturma çabası, mekânlararası bir ilişkisel ağ yaratma arayışıdır.
İdeolojik ve kültürel sorunları çözümleme iradesine sahip bir tavır ve yaklaşım içinde olan Hakan Kırdar; son dönemde kültürlerarası diyalog fikri üzerinde çalışmakta, kentsel yaşantının yıpranmış tahrip olmuş dil, tarih ve gelenek kodlarına vurgu yapan karakteristik mekân düzenlemeleriyle dikkatleri çekmektedir. Kimlik ve aidiyet sorunlarına eğilerek ilgili coğrafyanın geleneksel atıflarından hareketle; güncel olan ve ayrıştırılmış şeylerin, ritüellere uygun olacak şekilde birleştirilmeleriyle uğraşan sanatçı; sanatının dokümanter niteliğiyle, kente dair çoklu yaşam, bir aradalık ve ortak kullanım gibi kolektif algılara hitap eder.
Ayrıca; inanç, gelenek, ideoloji, bağlamında sosyal erozyona uğrayan duygu akışlarıyla ilgili düzenlemeler de yapmaktadır. Buradan hareketle kamusal gönderimleri olan ve özgürlüklerin muhafaza edildiği seçilmiş imgelerden örülü bir anıtla karşımıza çıkar: 2014 tarihli Anıt Ormanı adlı ekolojik bir mekân düzenlemesine dönüşen toprak halı, motifleriyle birlikte üretilip, zaman içinde yaşanmış bulunan organik bir yok edilişe vurgu yapar. Öteki kimliklerin yaşam haklarına, uzlaşma arayışlarına dikkat çekerek, sanatının hassas meseleler üzerinde dolaştığını seyredene duyumsatır.
Anıt Ormanı aslında, mekânın ışığını ve rengini soğuran ve zaman ötesine taşıyan bir başka sinematografik algıya hizmet eder. Burada doğaya ve ekosisteme dahil olan, politik bir kırılma noktası yaratan şeyler, sanatçının yaklaşımının esas gücünü oluşturur. Parçalı ögelerin kurgusallığı ile alâkalı bir yükleme ve istifleme ya da motif oluşturma çabası, mekânlararası bir ilişkisel ağ yaratma arayışıdır. Bu şekilde tarihsel gönderimleri olan bir manzarayı, şimdiki zamanda soyutlayarak sorunsallaştırmakta ve geliştirdiği görsel dil üzerinden bizi bir düşünme alanına davet etmektedir.
Bknz. Gülay Yaşayanlar, “İzmir’de Genç Sanatın Üretim Dinamiği”, İstanbul Art News, İzmir Özel Sayısı, Sayı:15, Aralık 2015.
https://saglamart.com/izmirde-genc-sanatin-uretim-dinamigi-ii
