Haegue Yang’ın Londra’daki ilk kapsamlı sergisi olan Leap Year / Artık Yıl; otantik geçişlerde yüklü sihirli bir atmosferde, gelenek ile modernite ayrımına, kültürel fark olgusuna değinen, mistik renklerle girişilmiş bir kişisel tarihi incelemesini andırır.^[1] Ağırlıklı olarak sanatçının önceki yıllarda oluşturduğu yapıtlardan oluşan, sayıda heykel ve enstalasyonla bütünlenen bu düzenleme, karma dilli bir estetik yapılanma olarak karşımıza çıkarılmıştır.^[2] Dört yılda bir yaşanan zamanlama olayına atıfta bulunan sergi; artık yıl kavramsallığı üzerinden mistik bağlantılarla kurulmuş, gerçekliğin ve hayal gücünün ötesine geçen bir bir aşırılık deneyi gibi durmakta. Ya da, bir olasılıklar tartışması oyununu andıran sıra  dışı bir görünüm içinde. 

Leap Year burada, yeni bir düşünme biçimi önererek, geleneksel olanı yaratıcı bir dinamik hâline getirmektedir. Kişisel, sosyal ve siyasal gelişmelerle bağlantılı bir şekilde geleneksel düzenleme ile yeni kurgu anlayışları arasındaki mesafeye dikkatimizi çekmek, farklı bir görsel deneyimle bu mesafeyi aşmak ve/veya izleyiciyi güncel gelişmelerle buluşturmak istemektedir. Dolayısıyla beş ayrı mekânı saran çok dilli ve teknikli, malzeme tuhaflıkları içeren ve yeni ilişkisel durumları öneren enstalasyonları bir arada sunar. Örnekse iple örülmüş geleneksel dokumalardan oluşturulan heykelsi çalışmalar, yarattıkları enerjiyi adeta görselleştiren bir sahne düzeni hâlinde öne çıkar. Burada mesele edilen şey; esasında, atıf zenginliği ile biçimlenen, kaynak ve kökenleri coğrafyaları aşan ilişkisel bir estetik durumun; özgün dokularla harmanlanması ve Haegue Yang estetiğini temsil eder bir hâle getirilmesidir.